Blog o historii ochrony przeciwpożarowej, sprzętu gaśniczego i działalności straży
historia ochrony przeciwpożarowej
historia straży pożarnej
dawny sprzęt techniki pożarniczej
Platforma edukacji w zakresie ochrony ruchomych zabytków techniki pożarniczej i opieki nad tymi zabytkami.
NA SKRÓTY
O PORTALU
Ci, którzy dokonali aktu samospalenia
Siły zbrojne pięciu państw z ośmiu z tzw. Układu Warszawskiego, tj. Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, Ludowej Republiki Bułgarii, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Węgierskiej Republiki Ludowej oraz niestety także i Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej w 1968 roku pod kryptonimem „Operacja Dunaj” dokonały inwazji na Czechosłowacką Republikę Socjalistyczną przeciwko tzw. Praskiej Wiośnie.
Danuta Janakiewicz –Oleksy
Centralne Muzeum Pożarnictwa w Mysłowicach
Ograniczona suwerenność państw układu miała za cel wzmocnić władzę komunistyczną Związku Radzieckiego, który to rzecz jasna miłował pokój i dla przyjaźni, współpracy oraz pomocy braterskiej był gotów zagwarantować bezwzględne bezpieczeństwo zbiorowe. Doktrynie Breżniewa sprzeciwiało się zapewne wielu i na różne sposoby. Niniejszy artykuł opowiada o kilku mężczyznach, którzy poprzez demonstracyjny akt samospalenia sprzeciwili się socjalistycznej indoktrynacji.
Układ głosił nie dla liberalizacji
Ryszard Siwiec (1909-1968) - absolwent filozofii, księgowy i żołnierz AK, 8 września 1968 roku na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie podczas organizowanych tam ogólnokrajowych dożynek, na oczach tłumu oblał się rozpuszczalnikiem i podpalił. Jego agonię zarejestrowały służby bezpieczeństwa. Siwiec zaprotestował przeciwko inwazji na Czechosłowację. Wcześniej przed tym wydarzeniem kolportował ulotki i nagrywał ważne przesłania pod pseudonimem Jan Polak. Poniższe słowa, które w internetowych artykułach chyba najczęściej są przytaczane przez tych, którzy go wspominają to: „Upaść może naród wielki, ale zginąć tylko nikczemny. Udowodnijcie swoim wyborem, że nie jesteśmy narodem nikczemnym. SOS! Ratujcie najpiękniejsze tradycje naszego narodu, tolerancję, poszanowanie drugiego człowieka, wolność sumienia, wolność myśli i przekonań”.
Jan Palach (1948-1969) - student historii i ekonomii z Pragi, także zaprotestował przeciwko agresji wojsk Układu Warszawskiego na swój kraj. 16 stycznia 1969 roku przed Muzeum Narodowym w Pradze dokonał aktu samospalenia. „Mój czyn ma sens, ale nikt nie powinien go naśladować. Studenci powinni zachować życie, aby spełnić jego cele, by mogli żywi wesprzeć walkę”.
Jan Zajíc (1950-1969) zwolennik Praskiej Wiosny, to kolejna ofiara tego samego reżimu. 25 lutego 1969 roku także zaprotestował przeciwko inwazji w Czechosłowacji i również dokonał aktu samospalenia.
Wina za śmierć
Romas Kalanta (1953-1972). W maju 1972 roku na Litwie, trwała tzw. Wiosna Kowna – dwudniowe zamieszki, w której młodzież licealna Litewskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej odważyła się zbuntować przeciwko reżimowi Związku Radzieckiego. Licealiści wyszli na ulicę ponieważ poczuli solidarność z 19 letnim Romasem Kalantą, który 14 maja br. przed Państwowym Teatrem Muzycznym w obronie wolnej Litwy oblał się benzyną i podpalił. "Obwiniaj tylko reżim za moją śmierć".
Oleksa Mykołajowycz Hirnyk (1912-1978). Bohater Ukrainy – również tej współczesnej. Gwoli wyjaśnienia - ja jako Polka, której dziadkowie uciekali przed Niemcami, Rosjanami i Ukraińcami, jestem krytyczna wobec jego poglądów nacjonalistycznych i zaangażowaniu w OUN. Niemniej jednak postanowiłam przypomnieć także i jego nazwisko nie w kontekście chociażby płonącego Wołynia, lecz z racji protestu przeciw homo sovieticus. W obecnej sytuacji geopolitycznej chyba nikogo to nie zdziwi. 21 stycznia 1978 roku na terenie Narodowego Rezerwatu Szewczenki oblał się benzyną, ugodził nożem i podpalił. Czego dotyczył ten protest? Był on skierowany „(…) przeciwko rosyjskiej okupacji Ukrainy. Protest przeciwko rusyfikacji narodu ukraińskiego! Niech żyje niepodległa Ukraina! Sowiecka, ale nie rosyjska! Ukraina dla Ukraińców! Na cześć 60-lecia ogłoszenia niepodległości Ukrainy przez Ukraińską Radę Centralną 22 stycznia 1922 roku”. To fragment z jego listu pożegnalnego.
Czy ten czyn ma sens?
Dobrowolna śmierć w płomieniach i niewyobrażalny ból tylko po to, by zademonstrować sprzeciw jest szaleństwem z antonimem świadomości. Jednakże rozum ten ubolewać musi okrutnie w systemie rządów bez rządów. Nie ma szans zatem żadna jednostka myśląca przy kolektywizującym obłędzie dusz. Oszałamiające?! Zastanawiam się czy miała sens ta myśl, o krzyku i woni palących się tamtych ciał? Poddaję pod dyskusję czytelnika. Aktu samospalenia w imię politycznej wolności swoich narodów dokonało więcej osób na całym świecie niż sądzimy i opisuje to artykuł. Tekst ten napisany został w oparciu o łatwo dostępne źródła internetowe, zatem nic trudnego przeczytać ich życiorysy. Rozumieć więc go należy także nie jako research, lecz jako przypomnienie wiedzy powszechnej z epoki która już minęła. Czyżby naprawdę minęła …?
Cytaty za: Wikipedia.
PRZEJDŹ DO INNYCH ARTYKUŁÓW
Redakcja Historypoż poszukuje informacji na temat zakładowej straży pożarnej nieistniejącej już Elektrowni I w Jaworznie na Górnym Śląsku.
Copyright 2022. HISTORYPOŻ&MUZEOPOŻ. Wszelkie prawa zastrzeżone.